Gert, Peter, Carla, Monique, Marc, Han, Peter, Arnold, Petra, Jos, Ingrid Monique, Hans, Herman Ilse, Marsha, Peter, Ed, Koert |
Dan keken we omhoog en wisten Han komt zo nog wel
Al 20 jaar zijn Han en wij daar samen op gesteld
Na afloop een trappist, maar in het veld altijd fanatiek en fel
Ruggelings in een Vlielandse duinpan, strootje in de mond
Een glimlach, een twinkel in het oog bij nog een flauwe grap
Psalm 137 in de Stoep of was Boney M de groep met Rivers of Babylon
Verliezen tegen Harlingen kwam zelden als een klap
Maar ook intense discussies over het begin der tijden
Han de theoloog en ik de techneut konden uren praten
Over het hoe en waarom. Dan was onbegrip niet altijd te vermijden
Maar overbrugde interesse en respect steeds alle gaten.
Op kousenvoeten sloop het slechte nieuws binnen
Han dacht vooruit, was optimistischer dan iedereen
En vroeg de dokter wanneer kan ik weer beginnen
Weken trainen op een grote grijze bal, stram en stijf
Dan in december de eerste gelukte sprong met één been
Maar daarna blokkeerde alleen nog zijn lijf
Eén avond kwamen we nog bij elkaar in Kermisland.
Het werd een heel speciaal moment.
Ballen en proosten, lachen en troosten gingen hand in hand
Maandag stonden we om negen uur met zijn elven in het veld
Omhoog kijken had geen zin meer. Han had zich afgemeld
Han, we gaan je missen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten